Guzmania Donnell-smithii

Ima široku rozetu od zelenog lišća, prekriven svijetlim ljuskama Uspravne stabljike i donji dio kratkom gustom piramidalne cvasti čvrsto zatvorena i jarko crvene boje. Cvjeta u 4 i 5 mesecu.

Guzmanija je epifitska bromelija koje ne vole tako visoke temperature kao ostale bromelije te njima odgovaraju maksimalne ljetne temperature do 22 C dok zimske temperature ne smiju ići ispod 14 C.

Prilikom njege kao kućne lonćanice, guzmaniju morate štititi od direktnog sunca zavjesama na prozoru jer to utjeće na boje biljaka. Dohranjuju se cijele godine jednom mjesećno. Vole visoku vlagu zraka barem 60% i zalijevanje u rozetu listova u kojima uvijek mora biti vode. Ukoliko je temperatura u prostiruji niža od 18C pazite da se voda ne zadržava u rozeti listova. Pazite da ju maknete od propuha.

Guzmania lingulata - Guzmanijin jezik

S gustom rozetom i brojnim zelenim lišćem široko linearno, pravi je primer tropske biljke. 
Na njegovoj kratkoj debeloj peteljci su narančasto ili crveno raspoređeni, koji su ustvari listovi koje većina smatra cvetom, ali zapravo to nisu. Postoje i dve jako rasprostranjene sorte.


var lingulata - cvet sa crvenim ili rozimuspravnim listovima; cvjeta u martu, avgustu i decembru. 

var. cardinalis - jarko crvena; cvet je na dugoj stabljici koja raste uspravno iz središta biljke; cvjeta u martu i septembar. 

Tillandsia punctulata - Tropski rep

Poreklom je iz vlažnih, senovitih područja Centralne Amerike (Kosta Rika, Honduras, Meksiko, Nikaragva i Panama). Listovi su linearni, zeleni i obrazuju rozetu. Biljka formira bočne rozete na kratkim stolonama (dužine oko 4 cm). Cvasti su proste ili razgranate sa primarnim braktejama crvene boje i sekundarnim braktejama koje su zelene, a latice su ljubičaste sa belim šarama i krupnim anterama.

Najviše joj odgovara polusenka, a ako je suviše mračno okruženje, može se desiti da se brakteje ne razviju potpuno ili da ne budu intenzivnih boja.

U toplijim krajevima epifitske vrste rastu na drveću, dok se kamene i zemljane vrste mogu uzgajati u kamenjaru, na kori ili na granama drveta postavljenima na tlo, ili ispod grmlja i drveća. Epifitske vrste koje rastu na kori drveta u stakleniku ili u kući traže puno indirektne svjetlosti i visoku vlažnost zraka, dok kamene vrste vole puno više sunčeve svjetlosti sa sjenom u popodnevnim satima, kada je sunce prejako, i podnose nižu vlažnost zraka.

Pteris tremula - Krilata paprat

Poreklo je azija

Paprat roda Pteris pripadaju jednoj od najvećih grupa obitelji Polypodiacae sa oko 250 poznatih vrsta. Iako spadaju u najveće, te paprati su možda najjednostavnije za održavanje. 

Međutim ipak bolje rastu u vlažnoj atmosferi. Postoji ipak jedno pravilo: nikad ne dozvoliti da se zemlja isuši. Krilata paprat naraste do 50cm, može također da naraste i do 2m. 

Listovi su jako veliki, pernati i podsjećaju na lišće od mrkve. Ne ogovara joj direktno sunce koje brzo sprži listove. Držati je na sjenovitom mjestu. Zimi je ne držati u prostoriji u kojoj je iznad 21°C, osim ako je velika vlažnost zraka. Zalijevati je ljeti svaki dan dok zimi dva do tri puta tjedno. 

Prihranjivati je svakih 14 dana ljeti a zimi jedanput mjesečno. Presađivati je svakog proljeća. Razmnožava se djeljenjem korjena u proljeće. Pri kupovini paprati pazite da lišće bude zdravo, listovi nepolomljeni i da u sredini biljke nema smeđih listova.

Pteris ensiformis

Etimologija: oblik sablje

List je neparno složen, po obodu tamnije zelene boje, a u srednjem delu svetlo zelene do bele boje.

Vrsta je koja ne cveta, ali ima veliku dekorativnost. Zalevanje je umereno, a prihrana jednom mesecno, zahteva dosta svetlosti i vlažnost vazduha od 80%, zemlja je potrebno da je rahla, i humusna, a može se dodati i treščice ili netaspadnuti treset radi rahljivosti. 

To je listopadna biljka visine 30 - 40 cm. Postoji veliki broj kultivara među kojima su:

‘Evergemiensis’ - popularna forma, listovi su dvostruko do trostruko perasto loženi, sa prugama krem boje duž središnjeg dela lista.

‘Victoriae’ - kultivar sa manje šara u odnosu na prethodni, uglavnom samo duž centralne ose.

Pteris cretica - Kritska paparat

Biljka je visine 30-60 cm, ima kratak, puzeći rizom. Drške listova su visoke i čine jednu polovinu ukupne dužine lista, mogu biti zelene ili braon boje. Listovi su perasti, sa dva ili četiri para dugih, linearnih listića čije su ivice neznatno savijene. Donji par listića je sa kratkom drškom i grana se, dok su gornji parovi sedeći. Sterilni listovi se pružaju horizonzalno, dok su fertilni uspravni i zašiljeni. Sorusi se nalaze duž oboda listova.

Ova vrsta raste širom sveta u tropskim i suptropskim područjima i lako i brzo se naturalizuje u novim krajevima, tako da se granice njenog aerala ne mogu tačno utvrditi. Može se naći između stenja, na osunčanim livadama, ali i na ivicama šuma, u polusenci ili senci. Česta je na krečnjačkoj podlozi, ali uspeva i na drugim tipovima zemljišta.

Gajenje

To je popularna i prilagodljiva sobna biljka, kojoj je potrebno obezbediti dosta indirektne svetlosti ocedit supstrat i umereno, ali ne i preterano zalivanje.

Kultivari

‘Albo-lineata’ - listovi su sa belim šarama.

‘Cristata Mayi’ - ima bele i zelene šare duž listova, a vrhovi listića su nazubljeni.

‘Parkeri’ - krupna biljka sa listovima tamnozelene boje

‘Ping Wu’ - patuljasta forma visine oko 30 cm, sa gusto zbijenim listovima.

‘Rivertoniana’ - ima čupav, nepravilno isečen, režnjevit obod listića

Platycerium coronarium - Klobučasta

Etimologija: formirati venac

Kao i druge vrste iz ovog roda, raste kao epifita na šumskom drveću. Široko je rasprostranjena u tropskim predelima Azije. Obrazuje 2 tipa listova, uspravne i pri vrhu režnjevite i listove koji padaju, duboko su režnjeviti, kovrdžavi, dužine i preko 2 m. 

Takođe kao i sve ove svrste rastu na drvetu, nemaju velike zahteve i brzo rastu, ali im je neophodno obezbediti dovoljno svetla ali ne direktnog. Optimalna vlažnost vazduha je 70 do 80 % i potrebno je zalevanje tokom zime jednom u 7 do 10 dana, a leti dvakih dva do maksimalno tri dana.